bir iki,freddy senin için geldi.
üç dört,kapını hemen ört
beş altı,korumaz seni tanrı
yedi sekiz,yatağa erken gitmeyiz.
dokuz on,bu uyuduğun uyku son.
freddy gelmeden yol almalıyız,senle ben.Yolumuz uzun yavrum sen leyla ben mecnun.
yine her gitmenin ardında bir dönüş.dönme zamanıydı. Gitme ve geri dönme hiç bir zaman planlı değildir.Anlık kararlardır çünkü insan düşünürse gidemez. gitmiş ise üzerinde düşündüğünde gittikten sonra geri dönmenin büyük bir kısır döngüyü ardından getiriceğinin farkına vararak, geri dönemez. bu sebeple her seferinde düşünülmeden gidilir ve gerisin geriye dönülür. esas kız ,yine gitmiş ve yine düşünmeden geri dönmüştür
döndüğünü belirtmek için verdiği etkiye geri dönüş olarak şöyle bir tepkiyle karşılaşır;
''Yine gitmek için heybede çokça soru vardır,gidenin hiç bir zaman belli olmayacağı bu yolda , gitmenin bir anlamı olmalı yinede giden ve kalan için..anlamsız sorular bu yüzden sorulur ve içi kocaman bir boşluktur aslında iyiyim demenin...''
nasılsın? sorusuna alınan cevap hiç bir zaman memnun etmez zaten bizleri,çünkü cevap verme zorunluluğu vardır bu soru da genelde de yapay bir ''iyiyim'' cevabını alırız. insanlar anlatmak istemedikleri sürece nasıl olduklarını söylemezler. bu yüzden nasılsın ? sorusu cevabından daha da boştur. boş yani gereksiz.
Geçen yolda yürürken mazide kalan bir eski arkadaşa rastladım,nasılsın? diye istesekte istemesekte sorduk birbirimize ayaküstü iyiyimleştik ve devam ettik.oysa içimden haykırıyordum ; eski dostum nerelerdeydin bunca zaman,neden artık yanımda değilsin.sizler neden sürekli farklı insanların hayatlarına girip onların size değer vermesine izin verip,canınız sıkıldığında da pat diye ortadan yok oluyorsunuz. ne sanıyorsunuz kendinizi diye haykırmıştım.ama o duymadı.ağzımdan çıkan her kelime rüzgarda savrulan saçlarında gezindi.ve orda asılı kaldı hepsi,saçlarında. kalan için ne acıklı bir sahnedir o. rüzgarda savrulan saçların arkasından bakakalmak...
